Underäinisch reedet me wiider vo Suppehüener. Näi. Nit vo deenen ooni Fäädere. Iich mäin die, wo d Groossmueter albe son e gueti Suppe druus gchocht hed. Und jetz daas. In de bessere Bäize wäärden äismool wiider Suppehüener überdoo. Jeede halbwägs gfitzte Chuchischeff boschted sich son es uusgmergglets und schmaalbrüschtigs Huen und macht druus e soumeessig düüre Viergänger. Und d Gescht chömmen in Schaare, chöie uuf geedrigem Hüenerfläisch ummen und zaale fürs Ganz e huffe Gäld. Schon e chlyy glunigig. Entwicklig. Aber wie hed alben öise Gschichtsleerer gsäit: «Es git nüt Nöis under der Sunne.»
Suppehuen = Entweder: Ausgediente Legehenne oder dumme, ungeschickte Frau
halbwägs = einigermassen
