Nundefaane. Jetz will men im Baaselbiet d Landjeeger apschaffe. Iich bii schon e chlyy verchlöpft, won iich das ghöört haa. Iich haa nämmlig die Würscht schuurig gärn. Bsunders, wenn iich gang go wandere, isch bim Zwüschehalt son e Wurscht no chäibe guet – ömmel wenn denn d Hut noonere Halbstund drapp gschnüübled hesch. Won iich bim Metzger noochegfroggt haa wääge de Landjeeger, säit dä miir, as nit d Würscht gmäint syyge, näi, d Dorftschugger well men apschaffe. Glück ghaa. Schlussemänd gits bii de Würscht nummen äi Landjeeger. Über Würscht bii de Landjeeger wäi miir öis an deere Stell lieber nit uusloo.
Landjeeger = Polizist oder vierkantige, geräucherte Wurst
ömmel = jedenfalls
