Soo goots nit. Das hed jo nit chönne guet goo. Für alles häi sii öbber ghaa, wo gluegt hed bii den italiänische Schutter: Äin, wo die ville, schööne «Tatoos» an de Bäi und den Ärm immer wiider z glänze brocht hed. Äin, wo de Schütteler d Hoor in der Pause gföönt oder mit Bomaaden yygstriche hed. Oder äin, wo de Spiiler „Häile, Häile, Säägen“ ins Oor ghuucht hed, wenn sii nöimen es Boboo oder e Hick ghaa häi. Numme für e Gooli häi sii niemer gfunde. Käi Sou hed für dä Zytt ghaa. De aarm Kööbi hed nämmlig syyni Hoorspängeli immer sälber müese, so schnäll, schnäll voor em Spiil, yydue. Wie gsäit: Soo chaa me jo nit «Europa»-Mäischter wärde.
Boboo = Wehleiden
Hick = Kratzer
