Schlooffe – oder ämmel welle

«Ungarn» hed myy Frau gsäit. Uf Ungarn well sii emool. Und wenn myy Frau säit, sii welli uf Ungarn, denn gönge miir uf Ungarn. Iich mues velicht no sääge, ass miir dört Bekannti häi, wo öis scho lenger yyglaade häi. Dorum isch der Entschäid, dört aane z räise, nit so lätz gsii. IIch, wo jo äigedlig – zum ixtemool – am Apnee gsii bii, haa mii scho gsee, wien iich vor riisige Däller sitz und schübelwyys Gulasch iss. Aber numme nit gsprängt – zue der Ässerei chömme miir denn no spööter.
Miir syy mit em Zug gfaare, besser gsäit, miir häi öis es Apdäil im Schlooffwaage gläischted. Guet, Apdäil isch e chlyy überdriibe. Won iich nämmlig dä umbout Chüngelstall gsee haa, bin iich schon e chlyy verschrocke. Denn han iich öisi Kufferen aagluegt und mii gfroggt, wie miir zwöi und d Kuffere setten uf deeren Öpfelhurt Blatz haa.
Zääme mit em Schlooffwaage-Kondiktöör häi miir brobiert, s ganz Bagaaschi ins Schlooffwaagen-Apdäil yynezmoorggse. Hinder öis isch d Schlang vo de Zugs-Bassaschier immer lenger worde. Miir isch bim Hindereluege nummen uufgfalle, ass die vill chlyyneri Kuffere byy sich häi.
Nach öbben ere Dreiviertelstund, e Huffe bööse Blick und pflätschnass vor Aasträngig, isch denn das Züüg versorggt gsii. Nääbenyyne: Der Voorschlaag, ass miir zwöi uf em Gang schlooffen und derfür d Kufferen ins Apdäil döie, hed der Schlooffwaage-Scheff nid würklig luschtig gfunde.
Noodäm miir e Rung verschnuuft häi – schnuufen isch in däm änge Chaschte gaar nit so äifach gsii – häi miir öis afo yyrichte. Für daas hed sich d Frau müesen überzwäärch in en Egge drücken und iich haa mit letschter Aasträngig die öbbe 120 Kilo schweeri Kufferen ufs Bett glüpft. Guet hetts käini Chäschte ghaa, sünscht weer emänd myy Liebschti no uf d Idee choo, d Underhoose, d Soggen und d Underlyybli drinn z versoorgge.
Die chlyyni Kuffere han iich z Fuessede vom Bett aanebüschelet. Erscht won iich ins Bett bii, han iich gmerkt, ass daas nit sone gueti Idee gsii isch. Wil die Näschter eenter für mittelgroossi Liliputaner uusgläit gsii syy, han iich die ganz Nacht mit aazoogene Flosse müese pfuuse.
Wil my Frau immer wiider nöii, guetgmäinti Voorschleeg gmacht hed, han iich s ganz Bagaaschi non e baar Mool umbiige. Gänderet hed aber nüt: Es hed im Döifelyyne z weeni Blatz ghaa.
Irgendäinisch bin iich und myyni Füess denn yygschlooffen und bii am Moorgge verwache, wie wenn iich der London-Marathon ruck- und voorwäärts gloffe weer. Noodäm miir versüüfered ghaa häi und iich versuecht haa, d Näschter wiider sänkrächt z stelle, hets an d Düre böbberlet: Duss isch en uusgschlooffenen und uufgstellte Schlooffwaage-Kondiktöör gstande – mit em Zmoorgge.
D Gschicht, wie men imene Chüngelstall apeme Servier-Tablett isst, verzell ich es anders Mool.
Nääbenyyne: Miir häis z Ungarn gnosse. Imene groosse, schööne Zimmer – ooni müesen in der Embryo-Stellig schlooffe.