Ä Dialäkttaliban isch einä, wenn s um ä Baselbieterdialäkt goot, alles weiss, oder ämmel sicher besser. Das si diä, wo bi jedem falschblaziertä ädüpfli, diä geischtigi Buchstaabebüürggerweer mobilisierä. Diä chommä vor luuter Angscht, ungattligs Baselbieterdütsch z reedä, fascht nit zum schwäätzä, was wyyter jo nit schlimm isch. Si ziejä sich lieber ins geischtige Reduit zrugg und druuren dän alte Zytte nooche. As si halt Zwüscheduurä au en PC – wie cheibs schryybt men ächt das jetzt uf Baslebieterdütsch? – bruuchä, stoot wider uf emenä andere Blatt!
Si sägen, wos sproochtechnisch duure goot. Si si die woore Sproochbewaarer. Drumm dänket draa, zukümftigi Schryyberling, heissts ebbe e Wald und nit ä Wald.
Wie heissts so schöön: So wies in Wald döönt, so döönts zrugg!
ä = ein Buchstabe, den man nie, aber auch gar nie als Endung eines Baselbieterwortes verwenden darf. Run – Abtreten.
