Ich haa mir voorgnoo, wiider mee Brieff zschryybe.
Glyy han ich aber müesse merke, as nit s Schryybe dr gross Chnorz isch oder s Guweer zuechlääbe. Näi. Die chlääbe jo vo säälber.
D Brieffmarke ischs, wo mi halber lätz macht.
Jetz hed doch irgend öpper – Äin oder Äini, mir wäi au doo nit d Glyychberächtigung uus den Auge verliere – e verruckti (Furz)idee ghaa. E Brieffmarke, wo me voor em uufchlääbe nümme muess abschläcke. Dr Poschhalter hed für das immer es füechts Schwüümli ghaa, won er d Marke hed chönne füecht mache, as dr Lyym au richtig gchläbt hed.
Und underäinisch gits nämmlig Brieffmarke, wo hindefer zmitts duure e Falz häi. Wenn me dr Aafang vo däm Falz denn ändlig verwütschd, chönnti me d Brieffmarke ganz äifach uufchlääbe. Aber noodääm öppen e viertelstund an dem Falz ummegnüübled hesch und d Marke verrisse isch, gisch uuf und schryybsch es «mail».
Guweer = Briefumschlag
hindefer = hinten
