D Chees- und Ziibelewääie

Nachere Zaanschmelzbehandlig, enere chlyyne Chiiferkorrektuur und emene lyychten Uufboutreening isch der Schryyberling wiider erhoolt vo der Faasnecht. Ass miir öis jetz rächt verstönde: Nit
s Ummehocken in verrauchte Bäize mit schränzende Guggemuusige hed an der Substanz gnagt, näi, die woori Naagelbroob syy d Chees- und Ziibelewääie gsii.
Was doo alles under em Naame Wääie derhäär choo isch, git äim schone chlyy z dänke. S hed Wääie in de verschiidenschten Uusfüerige gee: S Modäll Määlbappe. Das isch s Modäll, wo der Chees imene unglaublige Missverheltnis zum Määl stoot. Woorschyynlig häi alli Choornmülenen in der nööcheren Umgääbig müesen Überstunde mache, ass sii noochechoo syy mit em Liifere vom Määl. Denn s Modäll Afrika. En alti Buurereegle säit: Wenn d Wääie verbrennt isch, schmeckt me nit, wie gruusig ass si isch. Und bim Ässe vo däm Choolehuffe maant s äim an gschmürzelede Kartong.
As Nööchschts weer doo s Modäll Lampig. Das isch der Albtraum vo alle Wääiegniesser, wo gärn mit der Hand ässe. Der vorder Däil vom Stück lamped über d Finger aabe, und hinde bim Rand rünnt äim die ganzi Soossen über d Dööpe. S Modäll Chalt. S isch natüürlig klaar, ass s Serviere vonere chalte Wääie schnäller goot, as wemme se no mues müeseelig in der Mikrowällen oder gaar im Oofen uufweerme. S hed au der Vordäil, ass me schnäller fertig isch mit Ässe. S Modäll Droche. Das isch denn, wenn der Tischnoochber e Staubmaske bstellt und duu sälber wäisch, wie s em Muulwurf goot, wenn er in es droches Wäärifüdle bysst.
Derzue chunnt, ass de nach em Gnuss vo somene cheesige Chueflaaden e soumeessige Brand hesch. Das isch aber für e Bäizer guet, wil den öppe vier Bier muesch lüttere, bis de wiider der Määlstaub vo de Bilgere hesch. S Chindermodäll. Soooo chlyy und häisst scho Wääie. Erstuunlig, wie chlyy men es Stück Wääie chaa schnyyde. Woorschyynlig schafft der Schöpfer vo somene Miniatuurkunschtwäärch mit Skalpell, Zirkel und Schubleer hinder em Häärd. S Modäll «s hed käi Wääie me» isch spöötischtens föif Stund nach em Moorggesträich die beliebtischti Uusfüerig. Ämmel bim Personaal und de Bäizer. S hed natüürlig au gueti Wääie gee. Schöön früsch, goldgääl, mit vill Chees oder Ziibelen und weenig Määl, miteme feschte Däig, wo nit verbrennt isch. Aber wäge däm goot jo niem an d Faasnecht. Gälled!

maane – mahnen, erinnert einen an
lampe – lose herabhängen

Dieser Beitrag wurde in Volksstimme veröffentlicht. Ein Lesezeichen auf das Permalink. setzen. Kommentieren oder einen Trackback hinterlassen: Trackback-URL.

Einen Kommentar hinterlassen

Ihre E-Mail wird niemals veröffentlicht oder weitergegeben. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Sie können diese HTML-Tags und -Attribute verwenden <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*
*