Die alte wysse Manne

Soo. Wie ischs jetz so as Baselbieter Maa, wenn äim e Frau z Bärn ooben as Ständeröötin verdritt? Schloot jetz s Zuckerbapyyr ändgültig ap? Überhaupt. Wie goots äim so as Maa in der hüttige Zytt? Bruuchts öis Manne – ämmel die öltere – überhaupt no? Sy mer emänd gaar en ustäärbendi Speezies? Oder sy mir alte wysse Manne velicht sälber tschuld, ass öis e Däil jungi Fraue so an Chaare fahre?
Bi de vergangene Wahlen in Nazionaal- und Ständeroot sy nöi e Huffe jungi und jüngeri Fraue gweelt worde. Daas vorwiigend bi de Grüenen und de Grüenliberaale, aber au bi de Bürgerlige. Jetz häi e baar eewiggeschtrigi alti wyssi Manne nüt Bessers gwüsst as z bhaupte, die syge numme wäägenem Klimawandel gweelt worde. Es isch käin vo deene verboorte Gruchsi uf d Idee choo, ass die junge Lüt no anderi Qualideete chönnte haa. Halt schon e chlyy fräch. As öbb die alte wysse Manne die äinzige weere, wo wüsse, wo der Haaber wachst.
Churz vor de Ständerootswahle han ich am Stammdisch in ere Bäiz sonen alte wysse Maa ghööre sääge: «Ich ha d Schneeberger gweelt, das isch s chlyyneren Übel.» Die räschtlige Drinkkumpaane häi ihm mit em Bierschuum an der Oberlippe byypflichted. Übel! Döönt halt schon e chlyy deschpektierlig. Vor allem vo Braschti, wo no nie öbbis Gscheits uf d Rääie brocht häi. Vo alte wysse Manne, wo noonig gmerkt häi, ass s verschiideni Wääg git, öbbis z verändere. Am Stammdisch e groossi Röhre haa, isch äin dervoo. Hed aber bis jetz in de sältenschte Fäll zu öbbis Bruuchbaarem gfüehrt.
Wie gschnäll as e Däil vo den alte wysse Manne d Kontrolle verliere, zäigt es 16-jöhrigs Mäitli us Schwede. Wie ufgschüüchti Hüehner flattere d Mannen umme. Sii, wo nit gwohnt sy, ass ihnen e jungi Frau der Spiegel voorhebt. Si würde denn scho luege, ass das mit em Klimawandel wiider in Oornig chunnt, sääge sii in der Verzwyyflig. Sii häige schlussemänd no allewyyl gluegt. Numme. Luege längt halt nit immer. Derzue basst au guet der früschgweelti Nidwaldner FDP Ständeroot, wo in der «Rundschau» do letschti gsäit hed, ass Gmäinde selle d Schneekanonen und d Späichersee zahle. Numme soo vill zu: «mer luege scho».
Für wiider uf en Aafang zrugg z choo: Joo, es bruucht se scho no, d Manne. Numme bitteschöön, mit e chly weeniger Ego und e chly weeniger gockelhaftem Gedue. Isch jo nit so vill verlangt. Oder? Die früsch gweelte Fraue hingeege sy guet beroote, wenn sii s Fueder nit überlaade. Nit soo, wie die Jumpfere vo der Basler SP, wo uusegloo hed, ass s neecher Johr bi de Regierigsrootswahle gfelligscht käi SP-Maa aazdrätte hed. Bi settigen apsunderligen Idee chönnt me jo fascht s Gfüehl überchoo, de Fraue giengs au nummen um d Macht. Gälled, liebi Fraue, das wäi mer jo nit. Sünscht weere mer jo glyych wytt wie voorhäär.