Das isch halt no Service

D Frau hed my ins Dorf gschickt, zum es Bäärli Wienerli go boschte. Ich ha nit lang überläit und bi uf d Boscht gange. Ass dir mii jetz rächt verstöndet. Ich bi nit numme wääge de Würschtli uf d Boscht. Ich ha au no 60 Brieff ghaa, wo me hätt sellen e Marke druf chlääbe. Und was lytt do nööcher as öisi Boscht?
Ich chas grad vorewägg sääge. Wienerli häi sy käini ghaa uf der Boscht. Was mii e chly gwunderet hed. Derfür hets s äint oder ander ghaa, won ich dört nit erwaardet hätti. Äinewääg. D Würscht chumm ich notfalls jo au bim Metzger über. Vill wichtiger sy myni Brieff gsii, won ich ha wellen abschicke.
Vor miir am Schalter isch en alte Maa gsii, wo d Yyzahlige no mit em gääle Büechli gmacht hed. Wies halt so goht, hed s Frölläin hinderem Schalter und der Maa dervor nit die glychi Ändsumme ghaa. Süüferlig hed d Jumpferen em Maa, wo in der Zwüschezytt schon e chly am vergitzle gsii isch, no äinisch noochegrächnet. Nooneme Rung isch der Maa zfriide, und ich bi an der Räie gsii. Ich han e Gump über dä gääl Strich am Boode gnoo und bii fürebäinelet.
Ich ha my Byygi Brieff aanegleit und gfroggt, öb d Daame hinderem Schalter chönnti Marke drufchlääbe. Aber ohalätz. «Also», hed sy gsäit, «mir chlääbe scho lang nümm. Hütte gits sälbschtchlääbendi Brieffmarke.» Beyydruckt han ich gnickt. «Und», jetz isch d Jmpfere hinderem Schalter scho bestimmter worden und hed mit lycht erhöhter Stimm gsäit: «Normaalerwyys müeset dir bi so ville Brieff d Marke sälber drufchlääbe.» Jetz han ich nümme gnickt, wil ich halt schon e chlyy Schiss ghaa haa wäägenem scharffe Doon vom Schalter-Frölläin. Öb denn das nit ihri Uufgoob isch, han ich ganz schüüch gfroggt. Die Zytte sygen umme, säit d Jumpfere. Sy häigen anders z due. Wohrschyynlig Wienerli yychauffen und ins Gstell byyge, han ich dänkt. Ich ha mi nit gedroue z sääge, ass s deere Würscht jo käini häig im Gstell.
Aber die gueti Frau hed Beduure ghaa mit mir. Groosszügig, wie sy emool syyg, döig sii d Marke für mii uf d Brieff chlääbe. Ich ha mii artig bedankt und miir voorgstellt was d Boscht-Jumpfere jetz für e Chrampf hed. Hoffetlig mues sy käini Überstunde mache, han ich dänkt.
Numme, ass daas au no gsäit isch: Wo gits denn das no, ass äim uf der Boscht d Brieffmarke vom Schalter-Frölläin ufgchläbt wärde? Das isch halt scho no Service. Bim Uuselauffe han ich mir überläit, was ich gmacht hätt, wenn ich d Marke säälber hätt müesen ufchlääbe. Wohrschyynlig hätt ich nie me e Brieff gschriibe. Was jo aber nit guet gsii weer. Wenn nämmlig niemer me Brieff schrybt, bruuchts alsfott weeniger Schalter-Frölläin.