Jä nundefaane. Häi die Tschugger denn nüt anders z due? Jetz parkiert doch son e gstressti Muetter ihri Bänne, e soumeessig groosse Jeep, in der Sissecher Begegnigszonen im Parkverbott. Si hed jo numme welle gon e Züpfe chauffe, wo sy im Gjuufel vergässe hed. Guet. Ihre Schlitte hed schon e chly der Blatz verspeert. Soo, as d Müettere mit de Chinderwääge häi müesen uf d Strooss uswyyche. Wo denn die Madam usem Laade z stürme chunnt, schrybt e Schrooter grad e Buessezeedel. Jetz hed die Gruchshütten aber afo usrüefen und ummebrüele, as em Bolizischt fascht der Tschäppel vom Chopf gwäit hed. Dä isch aber rueig bliiben und hed deere Ripp der Rootschlaag geh: «Müesed halt de Chinder erkläre, as sy diismohl nummen äis Stück vo der Züpfe selle neh, will sy halt jetz e chly düürer cheemi as gwohned.»
Gruchshütte = klagende Frau
Gjuufel = Hast
Ripp = keifende Frau
gwohned = gewohnt
