Sissech gits nit erscht sit 50 Joor. 1226 isch das suunig Döörffli unden an der Flueh, sälbetsmool hets no Siisaho1 ghäisse, s erscht Mool erwäänt. Das wäiss fascht e Jeeden und e Jeedi – han iich ämmel gmäint. Die letscht Wuche bin iich nämmlig unsicher worde, wie guet as me Sissech im Räschte vo der Schwyz würklig kchennt.
Iich ha am Sunndig am Moorgge müesen uf Züri aalüte, wil d Zyttig nid im Brieffchaschte gsii isch. Diir chönned öich sicher voorstelle, ass s Gschyyders git, as am Sunndig–Moorggen uf Züri müesen aalüte. Guet, han iich dänkt. Besser iich lüt dört uufen aa, as irgend e Zürcher-Ooberländer lüted miir aa und will miir es Fueder Chrääbeli verchauffe.
Die erscht Viertelstund, noodäm iichs föifmool brobiert haa, hed immer e Daamen ab Doonband mit miir gschwäzt. Sii hed miir d Waartezytt doodermit verchürzt, ass sii miir alleergattig Abos und Zyttschrifte het welle verchauffe. Denn, won iich schon e chlyy gitzlig worde bii, hed sich e früntligi Jumpfere gmäldet. Iich han iire verdütted, ass iich immer no uf iiri Zyttig döig waarte. Sii hed sich entschuldiged und gsäit, sii well sich der Sach dutzwytt aanee. Für daas mües sii aber wüsse, won iich wooni. „Sissech“ han iich gsäit, und jetz chunnts: «Ahaa Sissech. Das kchenn iich. Gälled, das lytt doch im Kchantoon Solodurn?» Noodäm iich mii vom erschte Schrekch erhoolt ghaa haa, sääg iich: «Näi, gueti Frau. Sissech lytt im Kchantoon Baaselland. Im Baaselbiet.» Das syyg jetz aber koomisch, mäint d Deelifoon-Jumpfere mit eme spitzigen Oschtschwyzer-Dialäkcht. Iich döig jo gaar nit Baaslere. Ich ha dieff duuregschnuuft und iire denn verdütted, ass s Baaselbiet und Baasel nit ganz s Glyyche syyge – nit numme bim Dialäkcht. Öbb sii denn nit mitüberchoo häig, han iich se gfroggt, ass vor eme Rung über d Wiiderveräinigung vo de beede Baasel apgstumme worde syyg. Näi, säit sii, das syyg aaschyynend an iire nääbeduure.
Vellicht weers nit schlächt, d Daamen am Deelifoon würd statt Zyttige z verchauffen au zwüscheduuren öbbe Zyttige lääse. Daas han iich aber numme dänkt. Zum Schluss hed d Jumpfere denn no äin druf gsetzt und gmäint: «Aber gälled, Sissech isch doch das Doorff, wos immer e sovill Nääbel hed?» Spööteschtens jetz han iich s Gfüel ghaa, ass z Sissech, vermarktigsmeessig gsee, öbbis lingg laufft. Aber löie miir daas.
Noodääm sich der deelifoonisch Nääbel gläit hed, han iich der Jumpfere äänefer am Droot gsäit, ich hoffi numme, ass d Inland-Redakzioon vo iirer Zyttig d Schwyz e chly besser kchenni as sii. Sii hed miir fründlig aadie gsäit und hed allwääg druufaabe sofoort e Schwyzer-Charte füregnusched und druff Sissech gsuecht.
Ass daas au no gsäit isch: D Zyttig isch glyy drüberaabe denn doch no choo und über Sissech isch nüt drinngstande. Das macht mii jetz doch e chlyy stutzig, öb die z Züri oobe würklig wüsse, wo Sissech lyt.
1 S Pizza Huus Sissaho isch erscht vill spööter derzuechoo.
