Hüenerhuffe

Scho sit e baar Wuche chunnts em Noldi vom Chlöpfgatterhoof gspässig vor. Im Hüenerstall isch en Unruei uusbroche. E richtige Chrieg. Es wird wie verrukcht ghakcht und es wäärde Schütt uusdäilt. D Hüener gaaggse wild durenander, und der Güggel stellt der Chambe wien e Pfau. Bsunders zwöi Hüener, äis, wo normalerwyys es ganz es Braavs isch, und äis, es bsundrig Wäärtvolls, grooten enander allewyyl in d Fäädere. Der Güggel dernääbe, e chlyyn e Hinderlischtige, füert sich uuf, wien e düppehürnige Wyydehopf und bringt der ganz Hüenerhuffen underopsi. Der Räschte vo de Byypi hüenered vergelschtered im Hüenergätter umme, wie wenn der Fuchs oder der Hüenerwei nöimen uf der Luur weer.
Noon e baar Dääg hed der Noldi uusegfunde, worum im Hüenerstall e deerewääg en Uufreegig isch. Er hed beobachted, ass s wäärtvoll Huen bim Güggel nööchberlet und iim schuurig der Hoof macht. Es schlyycht der lieb lang Daag um iin umme. Duet iim d Fääderelüüs und d Hüenerflöö us de Fäädere bikchen und iim derbyy au der äint oder ander Floo ins Oor setze. Zoobe, wenn sich das Fäädervolch uf der Hüenerstange uufräieled, rütschd s wäärtvoll Huen ganz nooch zum Güggel aane. Läit der Chopf, wo d Fääderen immer e chlyy anderscht büscheled sy, ganz süüferlig em Güggel an sy starki Bruscht und schloofft denn seelig yy. Em Güggel schynt daas z gfalle, und sy Chambe wird non es Müü rööter as süscht.
Daas hed jetz aber em braave Huen im Döifel yyne nit basst. Dorum syy die zwöi woorschyynlig au hinderenander choo. Zum guete Glükch isch s wäärtvoll Huen gschnäller gsii im Bäinele, süscht hätt iim allwääg s braav Huen, wo elter isch, scho lengschtens d Augen uusgkchrazt. Gspässig, hed der Noldi dänkcht. Schlussemänd syy beed Hüener vo der glyyche Rasse. S elter Byppi isch uf emene Hoof z Sissech under Flue und s ander im Doorff, mit e baar Jöörli Underschiid, uusbrüeted worde. S Bsundrig an deene beede Byypi isch numme, ass sii, nit wie die räschtlige Hüener, grüenligi Schwanzfäädere häi.
Der Noldi cha sich no guet bsinne, ass s wäärtvoll Huen am Aafang non es ganz es Schüüchs gsii isch. S isch immer ums braave Huen ummeghüenered und hed iins bim Frässen immer füregloo. S braav Huen hed au vill lüüter gaggered und die gröösseren Äier gläit. Soo lang sy die beede Fäädervyycher so guet zäämen uuschoo, und jetz isch underäinisch der Döifel loos. Aber woorschyynlig ischs wie allewyyl und die zwöi sy fueternyydig ufenand.
Der Noldi überläit sich jetz, äntwääder der Güggel ewägg z gee. Numme, dä will allwääg e käine. Ääinewääg, für e Noldi isch klaar: Ass wiider Ruei im Hünerstall isch, mues öppis goo mit deene beede Händlihüener. Es mues jo nit graad e Hüenersuppe syy.