Durnfaart – nummen öbbis für ganzi Kärli

Diir häits gmerkt, iich bii wiider zrugg us de dieffe Wyy-Chäller vo der Toskana und ha diismool an d Mundart-Kolumne dänkt! Es weer jo au e chlyy vill verlangt, diir, liebi Lääser, müesdet scho wiider em Scheff-Redakter sys Mundart-Chuderwälsch über öich lo ergoo. Ebe. Nööcher will iich uf dä apsunderlig Dialäkt vo mym Scheff do jetz aber nit yygoo …
Chömme miir aso zu de wichtige Sachen im Lääbe.
In der Männerriigi Sissech mues jeedes Joor en anderen arme Siech d Durnfaart organisiere. Das syg schyynts scho sit 150 Joor esoo. Sygs wies well, hüür bin iich draa. Äigedlig biin iich zu deeren Eehr fascht e chlyy choo wie d Jungfrau zum Chind. Aber löie miir das.
Sone Räis mues guet blaant syy, und dorum han iich miir en uusgwiisene Wander-Guru as Berooter zuedoo. Er isch in junge Jooren under anderem schon emol hindertsi der Kilimandscharo uufegchlääderet und isch mit verbundnigen Auge drüümool über en Underaargletscher gsecklet. Aso prezyys der richtig Maa für mii.
Wuchelang häi miir zwee über Wanderchaarte brüeted. Glyyn emool han ich fascht alli hochalpine Grootwanderige gchennt. Ha usswändig chönne hääresääge, in weeler Bärghütten as es die beschten Älplermaggroone, Gmüessuppen und Griess­chöpfli git. Wo as me vorusse und wo as me muess dinne brünzle. In weele Bärghütte as d Wulldeckene normalerwyys ooni Flöö syy und in weeler Underkumft as d Wirtin äim d Blooteren an de Flossen uufsticht.
Iich biin e mängi Nacht wach gläägen und bii hii und häär grülzt. IIch ha vo Stäilhäng, Stäischlaag und Lawyyne dröimt. Wie miir nöimen uf emene Schneefääld, bii dichtem Nääbel, stundelang im Züügs ummen­iirre. Wien e Däil vo de Durner Verfrierige ghoolt oder es Schneebrätt uusglöst het. Pflätschnass biin iich denn alben uufgwacht. So, liebi Fründ, chunnts uuse, wenn men e Flachländler derzue verdunneret, e Durnerräis z organisiere.
Nach daagelangem Wäärwäisse häi miir zwee öis denn entschiide, und dorum ergoot doo e Voorwaarnig an alli, wo hüür an d Sissecher-Durnfaart wäi mitchoo: Es goot dur Chlimsen und Chräche. Über öbbe siibe Hängebrugge. Dur zwee ryyssendi Bäch und drei Höölene. Übernachted wird im Biwak an ere stäile Felswand. S Nachtässe mues sich jeede sälber jaage. Aber uufbasse: Dört, wo mer diises Joor aanegönge, hets Wölf. As zuesätzligi Gfoor groodlets dört nummen eso vo Jeeger, won e Hirsch nit chönne vom ene Motormäier underschäide. Am erschte Daag tschiengge miir ölf und am zwöite Daag öbbe nüün Stund. Verwundeti Kameraade wärde zrugggloo. Soo, das weers.
Nääbenyyne: Iich blyb hüür an der Durnfaart dehäi. Erschtens biin iich jo nit blööd, zwee Dääg im Zügs ummeztschalppen, und zwöitens häissts jo nienen in de Stadute vom TV Sissech, ass dä, wo d Durnfaart organisiert, au mues mitgoo.

Dieser Beitrag wurde in Volksstimme veröffentlicht. Ein Lesezeichen auf das Permalink. setzen. Kommentieren oder einen Trackback hinterlassen: Trackback-URL.

Einen Kommentar hinterlassen

Ihre E-Mail wird niemals veröffentlicht oder weitergegeben. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Sie können diese HTML-Tags und -Attribute verwenden <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*
*