Numme nit gsprängt. Woorschyynlig hed dene Wildhiirni, wo nach de Schuttispiil ganzi Yysebaanwääge churz und chlyy schlöie, no niem richtig zäigt, wie me z grächtem Yysebaahn faart. Velicht sett mes emool esoo aagattige, wies dä Oormalinger Buur macht, wenn er mit syyne Wäidesöili zum Metzger faart. Dä duet die Dierli nämmlig scho Wuche voorhäär an Veewaage gwööne. Wenn s denn ärnscht gülted, lauffe die Suggi schöön gattlig in dä Waagen und häi gar käi Angscht, as iine glyy drüberaabe d Schwarten über e Chopf zooge wird. Weer jon emool e Versuech wärt.
Wildhiirni = unbesonnener Mensch
aagattige = in die Wege leiten
