Vo Cheesfüess, Chräägen und Deelifoon

D Frau und iich syy uf Räise gange. Nit nöime chäibs in Uurwald. Au nit uf en apgläägeni Inslen in der Südsee, wo der d Sunnen uf e Belz brääglet, ass no drei Wuchen uusgseesch, wiene Chalbsbrootwurscht, wo men uf em Grill vergässe hed.
S erscht Stück sy miir mit em Zug gräist, was no ganz aagnääm gsii isch, usser der Klima-Aalaag. Die hed der ganz Waagen in e Gfrierschrank verwandled, ass myy Frau hed müese d Bettsoggen us der Kuffere chnüüblen und iich Yyszäpfen am Bart ghaa haa.
Denn häi miir müesen in en Autibuss umstyyge – das ooni z seckle, wil der Zug käi Verspöötig gha hed. Es isch denn aber glyych no zumene Durenander choo. E Tschuppele jungi Lüt, woorschyynlig zrugg vomene Pfadilager, het au no mit in Buss müese. Wil die mäischte Lüt scho gsässe syy, hets e chlyy es Gstungg gee, und iich haa öbbe 24 Ruckseck am Grind ghaa. Das isch aber alles no nüt gsii. Wo nämmlig die übermüedeten und verschwitzde Pfadfinder aagfange häi, iiri Bärggschue apzzie, syy scho glyy die erschte hiinige Fliegen im Buss ummenander glääge. Myy Frau hed gsäit, sii chiem sich vor, wie in eren Alphütte, wo der Gäissbock im Schloofzimmer übernachted.
Im Hotel aachoo, häi miir zwöi zerscht emool duscht, wil mir s Gfüel ghaa häi, s Frölläin an der Reception häig e chlyy s Nääsli grümpft, wil miir gschmeckd häi wien es yydröchnets Chees-Fondue.
Zoobe, früsch duscht und mit gschnittene Zeecheneegel, syy miir denn ans Nachtässe gange. Im groossen Ässsaal isch no fascht niemer gsässen und miir häi esoo e Huffe Zytt ghaa, z luege, wär no alles yynechunnt – noonem Ässe die zwöitwichtigschti Ufgoob. Wils e Huffen Italiäner in öisem Hotel gha hed, isch miir dä Yymarsch vorchoo, wien e Moodeschau. Uuseputzd, gföönt und gstriigled, syy d Südländer wie ufdaggleti Hüener und Güggel an öis duurestolziert. Derbyy isch miir au grad der nöischt Moodefurz uufgfalle. D Manne häi nämlig alli uufegstellti Chräägen an iire Lyybli ghaa, und das hed soumeessig «cool» uusgsee.
Aber nit numme d Chrääge häi mii beyydruckt. Jeede vo deene, und wenn ich säg jeede, denn mäin iich au jeede, hed es «smartfone» oder en «I-pad» by sich ghaa. Die Gräät häi esoo bläändet – d Deelifoon, nit d Italiäner – ass iich druuf und draa gsii bii, d Sunnerbrüllen im Zimmer go hoole. Soo isch die ganz Zytt es Glüt und Gebimbel in däm Saal gsii, ass diir e chlyy vorchoo bisch wie am enen Alpuufzug.
Bim Häifaare, wiider im Zug, isch in öisem Waagen e Gruppe – öbbe dryyzää Manne, Frauen und Chinder – gsässe. Soo wies uusgsee hed, syy sii nöimen us emenen araabische Land choo. Won iich ha welle wüsse, wohär ass sii genau chieme, hed niemer vo deenen Ooberbaaselbieter Dialäkt verstande. Äigedli verwunderlig, aber he nu so denn! Miir zäigt das aber, ass es sproochlig gsee none Huffe z due git.