Zwöi – drüümool under em Joor packts myy Frau und sii grümplet der Chläiderchaschte duure – besser gsäit numme myy beschäide chlyy Däil dervoo. Mii dunkts aber, as noochhär nit mee Oornig isch as vorhär, au wenn myy Liebschti wien e Muulwurf in de Chläider ummenüelt. D Sogge, d Underlyybli und d Underhoos syy äifach amene nöie Oort – mit em Underschiid, as iich d Underwösch oder d Soggehalter nümm find.
S Ruume isch s äint. Vill schlimmer isch, waas sii bii deere Grümplede alles furtgheit. Klaar: Furtgheit wird sälbvertsäntlig nüt. Alli Chläider, wo myy Frau beschlosse hed, as iich se nümm bruuch, chömme früschgwäsche in e Blaschtigsack und gönge nöime in es arms Land. Bim Fäärnseeluege chas diir denn bassiere, as de en Bueb uus Afghanistan gseesch, wo äin vo myyne alte Tschööpe oder e Chüttel aahet.
Vill schlimmer as s Furtgee isch, as myy Frau allewyyl, und mit allewyyl mäin iich allewyyl, die falsche Gwänder in Blaschtigsack büschelet. Zum Byspiil en alte Wullbulli. Näi, liebi Fraue. Es syy käini Schaabe drinn gsii – miir häi überhaupt käini Schaabe, niene. Es hed also käi Grund gee, der gliebt Bulli ewäggzgee. Sälbverstäntlig han iich en scho öbbe zwänzg Joor nümmen aaghaa. Aber das häisst jo no lang nit, as men öbbis, won äim an s Härz gewachse oder, andrescht gsäit, uf e Lyyb gschnyydered isch, äifach in sone gwöönlige Güselsack entsorggt. Daas isch jo fascht e chlyy esoo, as würd men äim es Stück vo der Seel oder zletschtemänd s Härz uuseryysse.
Jetz gits aber immer wiider Wunder, soo au biim letschte Mool, wos myy Liebschti wiider äinisch überchoo isch und sii der Chaschte underopsi brocht hed. Der Blaschtigsack mit e baar vo myyne Liebligschläider drinn isch scho am Stroosserand gstande, für as iin die Freiwillige von «Texaid» chömme cho aphoole. Doo froog iich sii: «Gäll, du hesch nit emänd my Lieblingsbulli mitgee? Dä hätt iich nämmlig s neecher Joor guet für an d Faasnecht chönne bruche.» Myy Frau säit numme: «Scho s spoot!» Und jetz chunnts. Öb diirs glaubed oder nit: Am Sunndig am Moorgge isch prezyys äi Blaschtigsack am Stroosserand blyybestoo. Richtig – öise, mit myym gliebte Bulli drinn.
No schlimmer isch s aber myym Kolleg gange. Syy Frau hed voor e baar Joor en öbbe 60-jöörige Chüttel, wo iim aber schuurig ans Härz gwachsen gsii isch, dusse für e Glöggeliwaage deponiert. Wo der Maa zoobe häi choo isch, säit er zue syyner Frau, jetz häig er au no öbbis Luschtigs erläbt. Wo der Glöggeliwaage an iim duure syg, häig doch äin vo de Manne hindedruff der glyychlig Tschoope aaghaa, wien är äin häigi.
Also liebi Frau, so as guete Voorsatz fürs nöie Joor: Überlegged öich gute, waas diir zuekümftig in Blaschtigsack gheiet – es chönnt nämmlig es Stück vo der Seel vo öichem Maa syy.
