Doo han iich der Jokcheb aber uuf em lätze Fuess verwütscht. Won iich iin nämmlig gfrogt haa, was er vom Baaselbieter Gsundhäisdiräkter halti, säit er, er döigi sich fascht hindersinne: «Nundefaane. Miir häi doch scho äinisch son en unschyynbari, graui Muus im Regierigsroot ghaa, und daas erscht no vo der glyychlige Bartei.» Scho sälbetsmool syyg iim amme gschmuech worde, wenn er die eehemooligi Schnurpfidante ghört häig über Umfaarigsdünnel schwätze. Jä häi die denn niemer, won e chlyy Pfupf im Füdle hed, regt der Jokcheb sich uuf. Wo will daas ächter no uuse? Doo chiem iim immer syy Grossvatter in Sinn, wo albe gsäit häigi: «Wölle würde sii scho, wenn sii denn chönnte.»
Jokcheb = Jakob
Wo will daas ächter no uuse? = Wo führt das noch hin?
