S Zäämesetzspiil

Äigedlig hed myy liebi Frau jo alles: Es Diadem mit e Huffe Demäntli draa, es Tschööpli us Persianerfäll, Chrokodilllääderschüeli und e Ferrari Testarossa! Joo, denn hed sii no mii, und daas isch jo au nit nüt!
Jetz hed aber myy Liebschti öbbis überchoo, wo sii zümftig us em Dritt brocht hed – nämmlig es soumeessig schwiirigs Zäämesetzspiil.
Denn ischs loos gange.
Zerscht hed sii alli drüüduusig äinzelne Däili uf e Disch im Wintergaarte gleert – siider ässe miir im Luftschutzchäller – und alli, wo zunderobsi gsii syy, schöön gattlig ummdrüllt. Noodäm alli richtig glääge syy, hed myy Liebschti öbbe vier Stund uf e Disch gstiert. Hed sii es Däili gfunde, wo yynebasst, hed sii miir daas fröidig mitdäilt. Iich haa myy Frau globt und iire zugreedet, wenn sii e Wyyl nüt Bassends gfunde hed: S wärdi alles guet und sii müesi nit zwänge.
Soo isch daas daagelang gange. Iich bi nöime verschüpfts ummegläägen und haa mii nit gedrout öbbis z frooge.
So nach ere Wuche han iich afo d Spinnbubbelen us den Egge suuge, d Wöschmaschiine füllen und sünscht der Huushalt wiider e chlyy in Oornig bringe. Der Frau im Wintergaarte han iich all drei Stund e Zwüscheverpfläägig und früschs Wasser brocht.
Wil sii so verchrampft am Disch gstanden isch, häi miir immer wiider e baar Freiüebige gmacht und iich ha iire der Rugge glockered. IIch ha iiren au immer wiider gsäit: Schatz, s Schnuufe nit vergässen und nit verchrampfe. Wo sii die erschte Chrämpf in de Finger ghaa hed, han iich iire chüeli Umschleeg gmacht, und scho glyy hed sii wiider chönne d Zäämesetz-Däili richtig in d Finger nee.
Z Nacht isch sii ammen uufgschossen und isch in Wintergaarte go s äint oder ander Däili legge. Zfriiden isch sii denn albe nach drei Stund wiider ins Bett choo. Wil iich jeedes Mool zdood verschrocke bii, wenn myy Liebschti us em Bett gjuckt isch, isch sii denn amme ganz süüferlig uufgstanden und aabe zum Zäämesetzspill düüsselet. Wil sii bim Uufstoo käi Liecht gmacht hed – sii hed mii jo nit welle stööre – hed sii e Stirnlampen aagläit. Uusgsee hed daas wiene Südamerikanische Choolebärgarbeiter, wo in d Grueben yystygt. Iich bi numme froo, ass d Noochbere myy Frau nie in deere Monduur gsee häi.
Denn, nach siibe Wuche, isch s Zäämesetzspiil und myy Frau fertig gsii. Nach ere chlyynen Erhoolig imenen Achtstäärn-Hotel, wo sii vill gläägen isch und d Musklen im rächten Arm wiider uufbout hed, isch myy Liebschti wiider zrugg.
Iich chaas jo doo jetz sääge: Die drüü Däili, wo denn schlussemänd im Zäämesetzspiil gfeelt häi, han iich iire versteckt. As Raach, wil iich haa müesen im Luftschutzchäller ässe.

Dieser Beitrag wurde in Volksstimme veröffentlicht. Ein Lesezeichen auf das Permalink. setzen. Kommentieren oder einen Trackback hinterlassen: Trackback-URL.

Einen Kommentar hinterlassen

Ihre E-Mail wird niemals veröffentlicht oder weitergegeben. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Sie können diese HTML-Tags und -Attribute verwenden <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*
*