Won iich dä Maa – e Schuehändler uus Gälterchinde – ghört haa reede, ischs miir klaar worde, wie äifach s äigedlig isch.
Es isch wiider äinisch um d Ussländer gange. Die äinte mäine jo, miir häigen e chlyy zvill vo deene bii öis. Soo. Und denn gits jo deerigi, wo sääge, s häig nit gnueg, s würdi scho no e baar mee verlyyde – ämmel settigi, wo günschtig schaffe. Und denn no die, wos Gfüel häi, es dörfen alli zue öis choo. Doo isch dr Maa uus Gälterchinden aber nit yyverstande gsii. Er hed dr Chambe gstellt und gsäit: S isch ganz äifach. Hätte miir nit so vill chranki Ussländer in de Spidääler, bruchte miir au nit so vill ungleerti Aarpetschreft vo wytt häär, wo zue de muuderigen Ussländer luege!
deerigi = solche
muuderig = kränklich
