Gälled Manne. Syy mir eerlig. Miir luege halt scho gäärn aane, wenn äim son es uusebutzts Dittibääbi über e Wääg lauft. Und me gseet jo allergattig Bsundrigs. Wie zum Byspill daas junge Frölläin in hutänge Hoosen und enere vill z churze Chutte. Und daas nätti Däämli isch nämmlig, ämmel für iires Alter, derzueaane no zimmlig fescht gsii. Mit Oberschänkel wien e Chranzschwinger. Wo daas Pfundurssi an miir duurgloffe gsii isch, han iich uf dr Rucksytte vo iirem Tschooppe chönne lääse: I love sugar! Iich haa so für mii dänkt: Joo, daas gseet me. Und denn isch miir e Spruch vos Bottebrächts Miggel yygfalle, wo no guet zue deene zümftige Bäi basst: «Bii deere syy d Stüüd au nit tschuld, wenn dr Söischtel zäämegheit». Aber daas chaa me jo nit uuf e Jagge schryybe. Scho gar nit uuf Änglisch.
Dittibääbi = Puppe
allergattig = mancherlei
