Am Ooschtermeentig syy mir bi Fründe z Liecht gange. Und wie sichs ghöört, häi mir zäämen e zümftigen Äierdätsch gmacht. Es isch e woori Fröid gsii. D Äier syy nämmlig alli anderscht aagmoolt, oder anderscht umme gsäit, gfäärpt gsii. Bruuni, wo zääme mit Ziibelehültschede im Wasser gkocht und denn, noodäm sy abküeld häi, mit ere Späckschwarten uuf Hochglanz brocht wärde. Grüeni, gääli, blaaui. Blauui? Won ich nämmlig d Finger vo deene böiden aagluegt haa, isch mir uufgfalle, as die ganz blaaui Chröiel häi. Ahaa, han ich gsäit. De Finger aa häit dir aber e mängs Äi blaau aagmoolt.
Näi, hed d Moolermäischtere brummled. Die blaaui Faarp chunnt nit vom Äierfäärpe, Mir häi hütt am Moorgge müesse d Faarppatroone vom Drucker wächsle.
Z Liecht goo = auf Abendbesuch gehen
Ziibelehültschede = Zwiebelschale
