Was häi doch öisi Uuraanen ufgschnuuft, wo si, ooni e Buggel z mache, ändlich ufrächt häi chönne goo.
Vo dört aa isch s nämmlig so richtig obsi gange – mit dr Mönschheit. Dr letscht und hinderscht Lamaaschi hed chönnen ooni Keulen und Stäcke duur d Steppe gwaggle.
Fertig übelzyytig nach Wurzle, Chääfer, Muulwürf und söttigem Gschmöis graabe.
Me isch mit graadem Ruggen uf s Mamutt loos oder hed d Suurgrauecher diräkt vom Baum gässe.
Und hütte?
Hütte tschalpt und fuchdlet die halb Mönschhäit wiider mit zwee Stäcken im Züügs umme. Goosch nöimen uuf e Bäärg, charschdle sicher e baar mit glänzige Metallstäcken an dir vorduure. Ich nimm emool aa, as die nit uf Mamuttjagd gönge!
Jetz muesch di halt scho frooge: Chönne die nit ooni Stäcke laufe? Goots emänd mit dr Mönschhäit wiider nidsi – zrugg zue de Wurzle?
Lamaaschi = langsamer Mensch
Suurgrauecher = alte Apfelsort
