Z Bärn häi sie änand wiider äinisch am Tschuppel gnoo.
Wääge dem gmäine Aagriff, heds em Scheff vo de Däätle vor luuter Schreck fascht dr styff Tschäppel glüpft. Er isch gaar nit rächt noochechoo, was chäibs är lätz gmacht hed.
Numme will er – schyyns – mit syynere ehemoolige Lääbespartnere öbben e chlyy lut greedet hed, machd me jetz son es Gschyys. Me chaa jo nit immer glyycher Mäing syy – bsuunders, wenn öbber anderer Mäinig isch.
Me chönnt au mäine. Wägen nütt e son es Kommeedi.
Derbyy hed er syy Rückzuug nach deeren Affääre militärisch gschyyd yygfäädlet. Zerscht emool nütt sääge. Wenn denn öbbis uuschunnt, numme das sääge, wo me muess. Oder wo scho alli wüsse. Wenn dr Find ummsverworgge nit noocheloot, s Schlachtfääld halt nöimen anders aane verlegge. Das hed er im Dienscht jo esoo gleert.
Ich froog myy numme, wie dä Kumidant sich ächt uufgfüert hätti, wenn s emool richtig ärnscht gältet hätti.
Dr Aff äifach aanebäängle?
Däätle = Soldaten
lätz = falsch
Aff = Felltornister
