Äinisch isch fertig, hett d Frau gsäit. Was mir äigedlig mäine!
Do gwaggle d Manne – ooni Fraue – jedes Joor z Sissech äinisch um e Bann. Halte Muulaffe fäil, gragöölen im Zügs ummen und mäine, si syyge die Gröschte. E baar halbverruckti Vorderlaaderschütze balleren in dr Gegend umme, as d Vöögel vor Schreck ab de Böim gheien und d Wildsöi uus luuter Angscht under e Zuug gönge. In raue Mänge wird suure Haagbrünzler glüttered und geedrige Rindsginggel gmoffled. Nach em Yymarsch ins Dorf – guet, dä Yymarsch gseet eender us wie dr Rückzuug vo den Eidgenosse nach dr verloorene Schlacht in Marignano – goots denn wytter. In jedem Spunte non es Bier. Denn chömme syy häi, liggen ab und fönge afoo schnarchle.
Und am Sunndig mäine denn die Helde – syy häi nadüürlig schuurig Chopfwee und Ranzepfyffe – mir Fraue häige Beduure mit ene und würden e Brootsuppe mit Chümi für die arme Chäiben überdue.
Das hätti no gfeelt – nundefaane!
gragööle = gröhlen
Rindsginggel = zähes Suppenfleisch
moffle = essen
