Worum äigedlig goot men as Maa z Sissech an Banndaag? E gueti Froog! Es git nämmlig Lüt, wo mäine, sone Bannumgang syygi e Sunndigsspaziergang. Wyt gfeelt!
Scho mit em Fliider foot s Ungmaach aa. Äntwääder isch s z kalt und s hed no käin oder s isch scho z waarm und s hed käin me. Und esoo secklisch im halbe Baaselbiet ummen und suechsch nöime none verfotzlede Bitz Bluescht für uf e Huet. Die ganz gfitzte nääme Blaschtigfliider und hoffe, ass käine merkt.
Denn machsch di uuf ins Doorff.
D Wachspfröpfe hesch scho dehäi in d Oore gwurschtled. Näi, nit wääge der Frau. De wäisch nämmlig genau: S goot nit lang und en übersüünige Vorderlaaderschütz ballered diir sicher glyy wiider knapp nääbe den Oore duure.
Uf em Gmäiniblatz waarte scho d Kolleege. Alli mit em glyych wääle Fliider am Huet. Und au wie allewyyl hed der Glyychlig syy Mäie uf der lätze Sytten.
Punkt halber Ölfi wiird yygstande.
350 Manne – no nüechter – brobieren e gattligi Viererräie z mache. Sett en eemoolige Militärinstrukder dää Huffe gsee us em Doorff tschalpe, würd s iim woorschyynlig d Zeecheneegel uufelitze.
Bim eerschte Zwüschehalt nääme die mäischten es Mineraal. Numme die ganz herte Chäibe nääme jetz schones Bier. Das syy aber denn au die, wo nach em Yymarsch as eerschti der Spatz wiider hääre gääbe. Früsch gsteerkt goot s wytter zum zwöite Halt.
Me loost sich e Reed aa, singt mit groosser Inbrunscht s Baaselbieterlied und waarted druuf, ass immer der Glyychlig bi der Dooteneerig z früe schiesst.
Wenn denn alli s Pulver verschosse häi, gwaggled me Richtig Znüünihalt. Döört waarted d Banndaagskommission, und duu waartisch uf e Chlöpfer. Wääge de drei Sämpfduube, wo für 350 Manne sette länge, bricht wie allewyyl e chlyyne Chrieg uus. Aber am Schluss häi alli iire Sämpf chönne derzue gee und me goot zum gmüetlige Däil übere.
Es wiird barliert, blaadered, bällitschiert und gschwaudered, ass e Fröid isch. Was halt Mannen eso mache, wenn si e chlyy Wyy und Bier ghaa häi. Es goot aber nit lang, und der äint oder ander chunnt langsaam glaasigi Augen über. Drumm isch s guet, ass d Rotte wytterziet – zum Nachtässe.
Wenn denn alli der letscht Räschte Suppefläisch zwüsche de Zeen füregchnüübled häi, wiird aber wiider gschwätzt. Was häisst gschwätzt. Brüelt wiird.
Der Yybürgerigsminischter chräit d Nääme vo deene, wo under em Joor yybürgered woorde syy, in Wald uuse. Wil me die mäischte, wo yybürgered wäärde, äinewääg nümm zgrächtem kennt, nimmt dä Bruuch au niem me so richtig äärnscht.
Am halber Sächsi brobiere 350 Manne – nümm esoo nüechter – wiider e gattligi Viererräie z mache. D Rotte – ämmel die, wo übrig syy – wo uusgseet wienes Eerifääld im Sturm, drotted zrugg ins Doorff.
verfotzled – zerfetzt
tschalpe – schwerfällig gehen
