Jeedes Joor im Früelig die glyych Uufreegig. Die eerschti Uusfaart mit em Wello stoot aa. Jeedes Joor s glyych Prozeedere.
As Eerschts styygsch in Chäller aaben und hoolsch der Göppel uufe. De butzisch d Spinnbubbelen und der Staub ap und stellsch dää Drooteesel voruuse, zum e chlyy Verlüfte. Natüürlig muesch au no pumpe, d Chetti schmiiren und der Kilomeeterzeller nöi programmiere. Wenn die mechanisch und technisch aaspruchsvolli Uufgoob gschafft hesch, hocksch zeerscht emool vor Erschöpfig aane.
Nacheme Zyttli chunnsch wiider uf d Bäi, es waarted nämmlig scho die nööchschti Uuseforderig – d Wellohoosen und s gäggeligääle Wellolyybli!
Jetz räächt sich s natüürlig, ass den über e Winter in dii yyne gwangschted hesch. D Stroof, de hesch e baar Kilo zuegläit.
De brässisch dii aso mit vill Woorggen und Chnoorzen in die Nylondinger. No ganz usser Ootem luegsch denn in Spiegel. Und wo di denn in deere Monduur so aaluegsch, dunkt s di scho, de gseechsch e chlyy uus wiene Bluetwurscht im Wellolyybli. De nimmsch dir voor – äimool mee – der nööchscht Winter numme raui Rüebli z ässen und Mineraalwasser z drinke. Aber ass es klaar isch, nit ass myy Frau jetz mäint, sii chönni denn der Barolo eläi lüttere.
Lyycht fruschtriert vo dyym eigenen Aablick brausch in der Chuchi nones Doopingmittel zäämen und packsch drei «Super-Power»-Riigel in d Lyyblidäsche.
Esoo uusgrüschted machsch di uf e Wääg zum Dräffpunkt, wo dyyni Mitfaarer scho waarte.
Der äint straalt di scho vo wyttem aa wienes Wienechtschindli. Er hed nämmlig es nöis Wello gchauft. Was häisst Wello, das isch scho eender e Kanoone. Er verzellt mer öppis vo de supermodäärne Komponänte (das syy d Brämsen und e soo), iich verstand aber numme Baanhoof. D Hauptsach, äär isch glücklig und zfriide.
Denn goot d Faart loos.
Schöön süüferlig drötschgerle miir obsi. Me hed no Zytt, s äint oder ander Woort mitenander z wächsle. Wie lenger aber ass goot, wiird s immer rüeiger in der Gruppe. Numme no die ganz herte Chäibe häi no gnueg Luft zum Schnure.
So noodisnoo goot au miir der Schnuuf uus. D Lunge foot afo pfyyffen und gurggle. De nimmsch äis um s ander Mool e Schluck vo däm chlääbrige «Powerdrink». Wil diir aber das Gsöff s Muul fascht verbappt, chönnsch no weeniger guet schnuufe.
De frogsch di äimool mee, was chäibs machsch äigedlig doo?
Der Hammer chunnt aber am Schluss.
De chniempsch mit letschter Chraft der Hübel duruuf. Vor luuter Schnuufe gseesch numme no füürigi Ring vor den Auge. Wo denn fascht vom Göppel gheisch, säit äin vo de Wellokollege – stäärnechäib, dää chaa no reede – underäinisch zu miir, iich
weeri au none guete Wäärbedrääger! Wäärbedrääger? Hejoo, säit er, soo langsaam und bräit, wien iich syygi, chönnt iich glatt die doppleti Sponsoore-Präämie höische…
In däm Momänt chunnt miir myy Vatter in Sinn. Dää hed albe gsäit: Mit settige Fründ bruuchsch käini Find.
Woner rächt hed, hed er rächt – der Vatter.
Spinnbubbele – Spinnennetz, Spinnfäden
drötschgerle – bedächtig fahren
