So um d Faasnecht ummen isch s ganz häikel, wenn den as Rammel z Baasel schaffsch. Wenn s um iiri drei schöönschte Dääg goot, verdräit s nämmlig nüt.
S foot scho aa, wenn dii äine frogt, wenn denn uf em Land äigedlig Faasnecht syygi. Wenn de denn säisch, das syygi ganz äifach z meerke, d Stedter häige mit öis Faasnecht, blybt de mäischte der Ootem ewägg. Wenn er denn aber wiider richtig chaa schnuufe, goot s loos.
Z Baasel häig me scho drummled und pfiffe, wo miir Rammel noonig emool richtig häige chönnen uufrächt laufe. Uf em Land döige miir dänk no uf umboute Mischtchübel ummechläpperen und uf handgschnitzte Haaselstäcken ummebloose.
Um iin e chlyy z berueige, underbrichsch iin, wenn er äinisch Schnuuf hoolt, und säisch, fliessend Waarm- und Chaltwasser häigi miir denn aber scho lenger!
Er luegt di grooss aa und frogt di, was daas mit der Faasnecht z due häigi. Äigedlig nüt. De häigsch iin numme wiider e chlyy wellen aabechüele.
Für dä Faasnachtsfetischischt wiider es bitzeli uufzmuntere, säisch ganz schüüch, de syygisch au scho am Umzug z Baasel gsii.
Doo hesch iin aber scho wiider uf em lätze Fuess verwütscht und s goot vo Nöiem loos. Was häisst doo Umzug? Das syygi nit wie uf em Land, wone baar verchläidedi Güllerugger in der Geegend ummetschiengge. Z Baasel häissi daas Cortège. Wenn di denn getrousch z sääge, Cortège syygi jo franzöösisch und öb d Faasnecht emänd vo Frankryych importiert syygi, isch der Zapfen ändgültig ap.
Aber so richtig uf d Palme chönnsch en bringe, wenn de frogsch, öb me däm Blämper, won em am Chraage bambeled, Apzäiche säit. Er chunnt e roote Kopf über und stiert di us chlyynen Öigli aa. Däm sääg me Blagetten und nit Apzäiche, me syygi do nit bi de Schwoobe.
Guet, wenn iich alben an Umzug oder denn halt eben an Cortège uf Baasel gang, syy d Waggis uf de Wääge fascht die Äinzige, wo nit Hoochdütsch schnure – wenn si denn schnure,
d Waggis.
Der Gnaadestooss chönnsch iim denn gee, wenn de säisch, z Luzäärn syygi d Faasnecht lüschtiger as z Baasel. Natüürlig hesch iin jetz total uf em falsche Bäi verwütscht. Er brüelt di aa, döört geebi s jo numme so biirewäichi Guggemuusigen und käini Drummler und Pfyyffer. Und e Faasnecht ooni Drummler und Pfyyffer syg wiene Lääberwurscht ooni Wyybeeri.
Denn tschalpt der äigedlig Erfinder vo der äinzig woore Faasnecht mit gschwelltem Chambe dervoo.
Do gwaarsch underäinisch und s lauft dir ganz chüel der Äckten aabe: Äigedlig isch d Faasnecht z Baasel e doodäärnschti Sach und überhaupt nit luschtig. Aber daas muesch de Bebbi jo nit umbedingt uf d Naase binde.
Rammel – Bauer, Raufbold
gwaare – wahrnehmen
