Das isch Gschicht vom Buuremaa, wo sich voorgnoo hed, uf der Alp go Gäisse hüete. Bis es aber sowyt gsii isch, hed dä aarm Maa none Huffen Ungmaach müesen erlääbe.
Döört, won äär häärchunnt, isch er en aagseene Maa gsii. Äär hed sich um syyni häärzige Schööfli gchümmered. Hed as glatte Siech in der Guggemuusig mitgüggled und isch as Gmäinibreesi bsorgt gsii, ass alles suuber lauft.
Denn hed iin aber underäinisch der Haaber gstüpft. Er hed sich vo syyne ville Fründ lo überschnure, z Lieschtel in d Regierig yyzstyyge. Für daas hed äär sich e moodische Chüttel und es Dotzed Grawatte gchauft, ass äär in der Hauptstadt unden au e Gattig macht.
Am Aafang hed er denn aber as unerfaarene Regierigsroot schone chlyy undedure müesse. Äär, as äifache Buur useme schattige Chrache. Er hed aber gmacht, was er hed chönne. Mäischtens isch s au guet uusechoo. Hed äär nöime müesen e Reed haa, hed
s denn halt scho s äint oder ander Frömdwoort gee, woner nit grad dutzwytt verstande hed. Aber me säit jo: Es isch nit so wichtig, wie me schwätzt, wichtiger weer jo, was me säit.
Acht Joor lang hed äär s Bescht gee. Hed e Huffe Nöis gleert und syyni Fründ häi iim immer wiider uf d Schultere gchlopft. Nach acht Joor z Lieschtel unde hed äär denn gfunde, es syg gnueg. Er well äntlig syy Draum verwürkligen und uferen Alp go Gäisse hüete.
Ooha lätz. Do hed er aber d Rächnig ooni syyni liebe Fründ gmacht. Die häi iim wiider chreftig uf d Schultere gchlopft, und underäinisch isch öise Buuremaa Ständerootskandidaat gsii. Soo wäidli goot s halt mängisch. Wil äär nit der Äinzig gsii isch, wo uf Bäärn hed welle, hed äär ane Huffe verschiidenen Ort im Baaselbiet müese go erklääre, worum men iin müesi weele. Er hed greeded, diskutiert und verdütted, was gisch was hesch. Numme, der ander isch halt au es gschyyds Bürschtli gsii und hed halt au guet chönne reede! Syyni liebe Fründ häi aber öisem Buuremaa hindeduren immer wiider Muet gmacht und gsäit, es chunnt scho guet uuse. Sii steechen alli hinder iim. Aber wie s halt mängisch eso chunnt, s goot underäinisch en andere Wääg. Öise Buuremaa isch schuurig apgschifft und hed e Schlappe voll Dräck uusezooge. Und woorschyynlig syy au syyni Fründ gaar nie so richtig hinder iim gstande. Wäär wäiss.
Jetz hed öise Buuremaa d Naase gstriche voll ghaa und er macht in der Döibi s Gatter für immer zue. Und jetz isch öise Buuremaa nämmlig äntlig döört, woner ooni die Umwääg scho lengschtens hätt chönne syy – bi syyne gliebte Gäisse.
Mir wäi s iim vo Häärze gönne.
der Haaber gstüpft – übermütig werden
dutzwytt – sofort
