Es git herti und weniger herti Äier. Und denn gits no Wäichäier!
Groossgchotzt loot er lo verluute, er dippli so schnäll nääbenyyne vo Schönebuech bis Ammel.
S isch nit lang guet gange.
Bim erschte Buurehoof het er scho s erschtmool fascht in d Hoose gmacht, will iin e Hoofhund aabääfzget het. Vor luuter Schiss isch er fascht ins Gülleloch droolet. Bim Übernachten uf em Höistock het iin e Höibluemen im Äckte so kutzelet, as er die ganz Nacht keis Aug zuedoo het. Zletschtemänd het er sich denn bim Aastelle vo dr Leiteren an Chiirssibaum non e Spryyssen im Duume ghoolt. Dr grossi Entdecker isch vor luuter Schmäärze -!!- fascht oonmächtig worden und me hett für e churze Momänt gmeint, me müessi iim de schlottrig Arm abgnäggle.
Zum guete Glück si d Baselbieter an dr Hülfteschanz nit so Schyysscheibe gsi, sünscht were mir emänd no hütt under dr Fuchtle vo dr Stadt.
s Äi = das Ei
Wäichäi = Memme, Jämmerling, Waschlappen
dipple = marschieren
abgnäggle = amputieren
