Wenn s Dramm chunnt, styyge sie immer z erscht yy und blyybe denn wie aagwurzlet an dr Stange bim Ygang chlääbe. Es mahnt mi ä chläi wien Affe an dr Bananestuude. Jede wo hindedraa chunnt, muess mit artistische Verränkige um die Lööli ummechläädere. Meischtes hei sie au non ä Rucksack aa, as öbb si grad uf em Wääg zum Himalaja were. Bi jeder Kurve schläängeret eim denn dä Süchel si Bergstyygerpackig an d Chürbse. Wichtig isch au, as me dr Rucksack numme locker über ei Schultere gworfe het, S gseht halt so scho vill «cooler» us. As Entschuldigung brummle si amme vor sich aane, si styyge in dr nächschte Haltstell einewäg us. Am beschte weri halt scho, si were gar nie yygstiige.
Si git aber au durchuus au erfröiliche Stangechlääber.
Jede wo scho emol gseh het, wie sich ä kaukasischi Dörfschönheit z Chläibasel im ene Nachtlokal um d Stange lyyret, weiss, vo was ich schwätz.
Süchel = Grobian, Flegel
schläänggeret = schwenken
